Polisolokaty wzbudzają od kilku lat spore kontrowersje. Zwykle w kontekście polisolokat usłyszeć możemy o abuzywności jej postanowień. Abuzywny (ang. abusive – naruszający zasady) zapis umowy to taki, który narusza zasady współżycia społecznego, stanowi nadużycie. Abuzywne zapisy polisolokaty nie obowiązują konsumenta. Postanowienia polisolokaty mogą zatem zostać poddane kontroli i ocenie ze względu na swoją potencjalną abuzywność.
Uznanie konkretnych postanowień za abuzywne może zostać dokonane na dwa sposoby. Po pierwsze kontrolę abstrakcyjną przeprowadza Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK). Działania Prezesa UOKiK polegają na kontroli postanowień wzorca umowy konkretnego produktu finansowego oferowanego konsumentom. Po stwierdzeniu przez Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie, że określone postanowienia wzorca umownego za niedozwolone (abuzywne), Prezes UOKiK wpisuje to postanowienie do Rejestru klauzul niedozwolonych. Od momentu uprawomocnienia się wyroku postanowienie to uznaje się za nieskuteczne (nieważne) we wszystkich stosunkach, w których zostało ono wykorzystane. Wskazać należy, iż działania Prezesa UOKiK są w dużej mierze ukierunkowane na zwalczaniu oferowania konsumentom usług, które tak naprawdę nie są dostoswane do ich poziomu wiedzy o rynku finansowym, wieku, potrzeb, sytuacji finansowej, pożądanego czasu trwania inwestycji czy akceptowalnego poziomu ryzyka finansowego.
Po drugie, kontrola abuzywności postanowień zawartych w umowie polisolokaty może odbyć się w ramach kontroli indywidualnej, podczas toczącego się sporu sądowego pomiędzy Zakładem Ubezpieczeń a właścicielem polisolokaty. Zgodnie z Kodeksem cywilnym, niedozwolone postanowienia umowne nie wiążą konsumenta, jeżeli nie zostały uzgodnione indywidualnie z konsumentem i kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami oraz rażąco naruszają jego interesy.
Na szczególną uwagę w kontekście abuzywności zasługują postanowienia polisolokat dotyczące pobierania przez Zakłady Ubezpieczeń opłat likwidacyjnych. Zauważyć należy, iż nieuzgodnione indywidualnie są te postanowienia umowy, na treść których konsument nie miał rzeczywistego wpływu. Chodzi tu w szczególności o postanowienia umowy zawarte we wzorcu zaproponowanym konsumentowi przy zawieraniu polisolokaty. Ponadto polisolokaty zawierające postanowienia uprawniające Zakład Ubezpieczeń do zatrzymania większej części środków zgromadzonych przez klienta w sytuacji rozwiązania umowy, kształtują prawa i obowiązki właściciela polisolokaty w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszając jego interesy.
Już od dłuższego czasu orzecznictwo sądów powszechnych jest niemal jednolite w tej kwestii. Sądy stają po stronie konsumentów i dokonując kontroli incydentalnej, stwierdzają iż postanowienia zawarte w umowie polisolokaty dotyczące opłat likwidacyjnych są abuzywne. W konsekwencji Ubezpieczyciele zmuszeni są do zwrot bezpodstawnie zatrzymanych środków.
Jeżeli jesteś właścicielem polisolokaty, sprawdź czy i Twoja umowa nie zawiera postanowień abuzywnych. Jeśli potrzebujesz pomocy, nasi Specjaliści zrobią to za Ciebie. W oparciu o szeroką wiedzę i zdobyte doświadczenie dokonamy oceny zawartej przez Ciebie umowy w kontekście postanowień abuzywnych i wskażemy najkorzystniejszą drogę odzyskania zainwestowanych środków.
